این روزها اعتراض به واردات انبوه کالاهای نامرغوب چینی در حالی بالا گرفته است که بسیاری تصور می‌کنند که واردات این کالاها، پس از بازاریابی گسترده چینی‌ها از نیاز بازارهای داخلی صورت گرفته است در حالیکه بخش اعظم کالاهای چینی از سوی واردکنندگان داخلی به دلیل آشنایی با نیاز بازارهای داخلی و شکل‌گیری نظام توزیع پرسود شکل گرفته است.
در شرایطی که هر جند روز یکبار موسسه استاندارد از مرجوع شدن کالاهای غیراستاندارد وارداتی چینی خبر می‌دهد این سوال به ذهن می رسد که این اجناس با کدام ساز و کار و با کدام تبلیغات به بازار ایران راه پیدا می کنند؟حال اینکه بخش عمده این کالاها نه توسط صادرکنندگان چینی بلکه از سوی واردکنندگان ایرانی که از نیاز بازارهای داخلی و محصولات تولیدی چینی ارزان اطلاع دارند، وارد کشور می‌شوند. تصور اولیه از گسترش صادرات کالاهای بدون کیفیت چینی که به تعبیری «از شیر مرغ تا جان آدمیزاد» را شامل می‌شود این است که این کالاها ابتدا با انجام تحقیقات بازار از سوی رایزنان تجاری و جاسوسان صنعتی انجام می‌شود؛ اما بسیاری از شرکت‌های صادرکننده با روش‌های مختلف به این تجارت سودده و زود بازده که باعث کسری تراز تجاری ایران با این کشور به میزان بیش از چندین میلیارد دلار شده است، روی آورده‌اند. یکی از متداول‌ترین این روشها ارائه سفارش کالاهای مورد نیاز داخلی با برند ایرانی بدون اشاره به ساخت آن در چین است؛ به گونه‌ای که مشخص نیست این کالا سرانجام چینی است یا ایرانی؟
این روش معمولا پس از چند سفر سیاحتی تجارتی به گوانگجو، شنزن، شانگهای و ... شکل می‌گیرد. روش دیگر به این صورت است که تولید کنندگان ایرانی به دلیل حمایت دولت چین از سرمایه‌گذاران خارجی، اعطای تسهیلات ارزان، پایین بودن هزینه نیروی انسانی و ... کل فعالیت تولیدی خود را به این کشور منتقل کرده و از مبدا چین به ایران صادر می‌کنند.
یکی دیگر از روش‌های مرسوم تولید کالا توسط چینی‌ها،تولید محصول در کشتی در حاشیه کشورها است که در مجموع خود را منطبق با نیاز بازار تولید می‌کنند. به‌این ترتیب رشد واردات کالاهای چینی به کشور باعث تضعیف بنگاه‌های کوچک و تولیدات سنتی و حتی مدرن در کشور شده است.به گفته کارشناسان افزایش نرخ تورم، بالا بودن هزینه تولید، محدودیت عرضه و توزیع ناعادلانه درآمد از جمله دلایلی است که برخورد جدی با واردات کالاهای چینی به کشور را با مشکل روبه‌رو کرده است.رادیو اینترنتی ایران صدا[You must be registered and logged in to see this link.]
در شرایطی که هر جند روز یکبار موسسه استاندارد از مرجوع شدن کالاهای غیراستاندارد وارداتی چینی خبر می‌دهد این سوال به ذهن می رسد که این اجناس با کدام ساز و کار و با کدام تبلیغات به بازار ایران راه پیدا می کنند؟حال اینکه بخش عمده این کالاها نه توسط صادرکنندگان چینی بلکه از سوی واردکنندگان ایرانی که از نیاز بازارهای داخلی و محصولات تولیدی چینی ارزان اطلاع دارند، وارد کشور می‌شوند. تصور اولیه از گسترش صادرات کالاهای بدون کیفیت چینی که به تعبیری «از شیر مرغ تا جان آدمیزاد» را شامل می‌شود این است که این کالاها ابتدا با انجام تحقیقات بازار از سوی رایزنان تجاری و جاسوسان صنعتی انجام می‌شود؛ اما بسیاری از شرکت‌های صادرکننده با روش‌های مختلف به این تجارت سودده و زود بازده که باعث کسری تراز تجاری ایران با این کشور به میزان بیش از چندین میلیارد دلار شده است، روی آورده‌اند. یکی از متداول‌ترین این روشها ارائه سفارش کالاهای مورد نیاز داخلی با برند ایرانی بدون اشاره به ساخت آن در چین است؛ به گونه‌ای که مشخص نیست این کالا سرانجام چینی است یا ایرانی؟
این روش معمولا پس از چند سفر سیاحتی تجارتی به گوانگجو، شنزن، شانگهای و ... شکل می‌گیرد. روش دیگر به این صورت است که تولید کنندگان ایرانی به دلیل حمایت دولت چین از سرمایه‌گذاران خارجی، اعطای تسهیلات ارزان، پایین بودن هزینه نیروی انسانی و ... کل فعالیت تولیدی خود را به این کشور منتقل کرده و از مبدا چین به ایران صادر می‌کنند.
یکی دیگر از روش‌های مرسوم تولید کالا توسط چینی‌ها،تولید محصول در کشتی در حاشیه کشورها است که در مجموع خود را منطبق با نیاز بازار تولید می‌کنند. به‌این ترتیب رشد واردات کالاهای چینی به کشور باعث تضعیف بنگاه‌های کوچک و تولیدات سنتی و حتی مدرن در کشور شده است.به گفته کارشناسان افزایش نرخ تورم، بالا بودن هزینه تولید، محدودیت عرضه و توزیع ناعادلانه درآمد از جمله دلایلی است که برخورد جدی با واردات کالاهای چینی به کشور را با مشکل روبه‌رو کرده است.رادیو اینترنتی ایران صدا[You must be registered and logged in to see this link.]