موضوع قراردادهای کوتاه مدت به طور حتم یکی از مشکلات بزرگ فوتبال ایران در شرایط فعلی است. فقدان برنامه ریزیهای بلند مدت در میان باشگاهها و نبود ثبات مدیریتی باعث حاکم شدن نگاه کوتاه مدت به فوتبال باشگاهی ایران شده و مشکلات مختلفی را به وجود آورده است.

یکی از این مشکلات عقد قراردادهای کوتاه مدت و در اغلب موارد یکساله است که با قواعد فوتبال مدرن در تضاد است. بازیکنان همیشه جزو سرمایه های مهم و اصلی باشگاههای فوتبال محسوب می شوند پس طبیعی است که یک باشگاه روی این سرمایه پولساز و تأثیرگذار خود حساب ویژه ای باز کرده و از آن به بهترین شکل ممکن استفاده کند. اما متأسفانه در ایران نمی توان بازیکنان به ویژه بازیکنان بزرگ و کلیدی را جزو سرمایه های باشگاه به حساب آورد. در فوتبال اروپا بازیکنی مثل رونالدینیو با باشگاه بارسلونا قراردادی 5 ساله امضا می کند تا نه تنها باشگاه بتواند برای بلند مدت روی او برنامه ریزی کند بلکه اگر مشتری خوبی پیدا شد با سود سرشار از فروش او سرمایه گذاری های بیشتری برای باشگاه انجام دهد و این حق طبیعی هر باشگاه در فوتبال مدرن است. در بسیاری موارد بازیکنانی که خریداری می شوند جوان یا گمنام هستند که در این صورت پول زیادی صرف ستاره شدن آنها می شود، پس اصول حرفه ای ایجاب می کند آن بازیکن با باشگاه مذکور قرارداد بلند مدت داشته باشد و در آینده از نظر فنی، مالی و تبلیغاتی باشگاه خود را منتفع کند. موضوعی که البته شامل حال بازیکنان ستاره نیز می شود.رادیو اینترنتی ایران صدا

[You must be registered and logged in to see this link.]