درچنین روزی

[You must be registered and logged in to see this image.]

گوشه اي از جشن سده در 29 ژانويه 2005 در شهر سن حوزه ايالت کاليفرنيا

«سده» جشن باستاني و پايدار ايرانيان
دهم بهمن مصادف است با جشن سده، آيين هزاران ساله ايرانيان. در ايران باستان از آغاز آبان تا پايان اسفند را دوره سرما مي خواندند كه صد روز پس از آغاز اين دوره و پنجاه روز مانده به نوروز «سده» و جشن آتش بود. هنوز در روستاهاي جنوب شرقي ايران اصطلاح «صد به سده، پنجاه به نوروز» شنيده مي شود؛ يعني جشن سده صد روز پس از يکم آبان و 50 روز به نوروز برپا مي شود. برخي از پارسيان هند و تاجيکيان «سده» را جشن آدور (آدور = آذر، و هنوز در روستاهاي شرق ايران، افغانستان و آسياي مرکزي بوته خشک را آدور مي خوانند). از سده به بعد، از ميزان شدّت برودت كاسته مي شود.
مراسم جشن با هزاران سال پيش تفاوت نكرده است. مردم، هركس برحسب توان خود، مقداري هيزم اهداء مي كند و در زميني باز آتش برپا مي شود و حاضران بر گرد آن به شادي مي پردازند.
نظامي در توصيف شرکت کنندگان در جشن سده گفته است:
رخ آراسته دستها پرنگار ـــ به شادي دويدند از هر كنار.
آريايي ها ي آسيا و اروپا هميشه روشني و گرمي را كه خورشيد و آتش به وجود آورنده آن بوده اند مظهر عنايات خدا دانسته و احترام گذارده اند.
فردوسي جشن سده را آتش پرستي نمي داند و برپاكنندگان آن را چنين توصيف كند:
..... مپندار كاتش (كه آتش) پرستان بدند (بودند - کنايه از اين که جشن سده را آتش پرستان به وجود نياورده اند)
جشن سده را به هوشنگ پيشدادي نسبت دهند . فردوسي در اين زمينه گويد :
به هوشنگ ماند، اين «سده» يادگار ـــ بسي باد چون او دگر شهريار
سده را قبلا «سدك» مي گفتند. ابوريحان نوشته است كه صد روز پس از آغاز سرما (يکم آبان)، «سده» و پنجاه روز بعد از سده، نوروز است و از سده تا درو كردن جو و به دست آمدن گلابي بهاره (موسوم به «جو رس») نيز صد روز است.
اهميت جشن سده براي ايرانيان كه آن را در رديف آيين هاي نوروز و مهرگان قرار مي دادند به حدي بود كه در دوران ساسانيان، شاهان وقت بدون تشريفات در ميان مردم در اين مراسم شركت مي كردند. پس از حمله عرب، «مرداويز» را احياء كننده اين جشن در قرون وسطا خوانده اند كه در اصفهان آن را از سر گرفت.
چراغاني و روشن كردن شمع را به مراسم «سده» نسبت مي دهند. در افسانه هاي كهن ايران آمده است كه متهمان براي اثبات بيگناهي از روي آتش شعله ور عبور مي كردند و هزار سال پيش از ميلاد، سياوش هم كه متهم شده بود براي اثبات بي گناهي خود از آتش عبور كرد.

مرگ مشكوك دكتر اراني پايه گذار احزاب كمونيستي ايران

دكتر تقي اراني فيزيكدان ايراني تحصيلكرده آلمان كه از او به عنوان پدر احزاب كمونيستي در ايران نام مي برند دهم بهمن 1318 هجري خورشيدي (30 ژانويه 1940) در 36 سالگي در زندان تهران درگذشت و اعلام شد كه مرگ او از بيماري تيفوس بوده است.
وي به جرم ترويج مرام اشتراكي (مزدكيسم ـ ماركسيسم) و تبليغ براندازي سلطنت (حكومت غير انتخابي و موروثي) به ده سال زندان محكوم شده بود.
پس از اشغال ايران از سوي نيروهاي نظامي متفقين در شهريور 1320 و آزادشدن فعاليت احزاب و از جمله حزب كمونيست (توده) و نيز انتشار هرگونه مطلب در نشريات، ادعا شد كه دكتر اراني را كه حاضر به ترك عقيده خود نشده بود در زندان كشته بودند و اين پرونده سالها باز بود و رسيدگي مي شد.

ديدار ژنرال آيرونسايد با ژنرال رضا خان و تشويق او به كودتا

دهم بهمن سال 1299 خورشيدي (30 ژانويه 1921) ژنرال آيرونسايد فرمانده نيروهاي انگليسي در ايران در جريان بحران كابينه، با ژنرال رضاخان پهلوي فرمانده تيپ قزاق ملاقات و او را تشويق به كودتا كرد. در اين ملاقات، به ژنرال رضاخان تاكيد شده بود كه قرار است سيد ضياء طباطبائي يزدي كه از كسوت روحانيت خارج شده بود پس از كودتا رئيس الوزراء شود و از آن پس تماس وي با ژنرال رضا بر قرار شد و روز 29 بهمن كه يگانهاي تيپ قزوين به حومه تهران رسيدند و فرستادگان احمدشاه را كه براي مذاكره رفته بودند بازداشت كردند، سيد ضياء به نيروي قزاق پيوست و گفته مي شود كه برابر سه ماه مواجبشان را به آنان پرداخت كرد. اگر اين خبر درست باشد، منبع پول قطعا خود او نبوده است، زيرا كه چنين پولي را از خود نداشت.
نيروي قزاق سوم اسفند تهران را متصرف شد.

زادروز دو فيلسوف

سي ام ژانويه زاد روز دو فيلسوف است. آرنولد گولينكس فيلسوف هلندي در سال 1624 به دنيا آمد و در 1669 در گذشت. فرانسيس بردلي فيلسوف انگليسي در همان روز در 1846 متولد شد و در 1924 فوت شد.
گولينكس كتاب «ويرچو» را درباره خوبي و پرهيزگاري را نوشت و ثابت كرد كه جسم و روان از لحاظ اخلاقيات بر هم تاثير ندارند و روان مستقل عمل مي كند . وي اين عقيده را مطرح كرد كه اراده يك فرد در كنترل روان است؛ بنابراين روان است كه رفتار را كنترل مي كند. برادلي از جمله فلاسفه ايده آليست و موراليست است و شهرت او عمدتا به خاطراندرزها و نكات كوتاه

نابينا پس از حمله قلبي بينا شد!

[You must be registered and logged in to see this image.]

«جويس اورچJoyce Urch» بانوي انگليسي از ساكنان شهر كاونتري (عكس بالا) داراي همسر و 20 فرزند و نوه و نتيجه، 26 سال پيش بر اثر عارضه اي بينايي خود را كاملا از دست داده بود و معالجات پزشكان براي بازيافت بينايي به جايي نرسيده بود و كاملا مايوس شده بود كه درنيمه ژانويه 2006 در منزل دچار حمله قلبي شد، او را به بيمارستان بردند و تحت عمل جراحي قرار گرفت. به گزارش رسانه هاي انگلستان، جويس پس از بهوش آمدن و باز كردن چشم خود، براي نخستين بار پس از 26 سال همه چيز را ديد، درست به گونه اي كه در 45 سالگي مي ديد و اولين حرفي را كه زد خطاب به شوهرش بود كه گفت چرا اين قدر پير شده است. عكس بالا، پس از مرخص شدن جويس از بيمارستان گرفته شده است. مراكز پژوهشهاي پزشكي از جويس خواسته بودند كه اجازه دهد درباره او بررسي شود كه چه عاملي در مغز ازکار افتاده بود که با قطع و وصل جريان خون دوباره بکار افتاده و باعث بينا شدنش پس از 26 سال كوري مطلق شده است

پادشاه انگلستان در برابر مردم با تبر، گردن زده شد


30 ژانويه 1649 چارلز اول پادشاه انگلستان كه در جنگ داخلي اين كشور از نيروهاي هوادار پارلمان به فرماندهي «اليور كرومول» شكست خورده بود در ملاء عام با تبر گردن زده شد.
وي پس از فرار به اسكاتلند از سوي اسكاتلندي ها به نيروهاي پارلمان تحويل داده شده بود. پارلمان چارلز را به اتهام خيانت به ملت، نقض اختيارات مجلس (قانون اساسي نانوشته) و كشتار اتباع كشور (که مسئول محافظت از جان و مال آنان بود) محاكمه كرد. در جلسه دادرسي سندي مطرح شد كه به موجب آن چارلز با پاپ تماس گرفته بود و به او قول داده بود كه اگر كمك نظامي بفرستد، بار ديگر كليساي انگلستان را تحت رياست رم (واتيکان) قرار خواهد داد. چارلز در دادگاه حاضر به ابراز ندامت و قبول حاكميت نمايندگان مردم نشد و به اعدام در ملاء عام محكوم و حكم همان روز به اجرا در آمد.
جلاد براي اين كه شناخته نشود نقاب بر چهره زده بود. واكنش تماشاگران متفاوت بود. شماري از آنان فرياد مي زدند: عمر شاه دراز باد و شماري ديگر فرياد زنده باد وطن و قانون سرداده بودند. چارلز كه متمايل به استبداد بود 24 سال سلطنت كرد و نام همسر خود «ماريا» را بر يك مهاجرنشين انگليسي در آمريكاي شمالي گذارد كه هنوز به همين نام «مريلند» خوانده مي شود.
پس از اعدام چارلز، انگلستان 11 سال بدون پادشاه توسط كرمول تحت عنوان «لرد سرپرست» اداره مي شد كه پس از فوت او، پسر چارلز اول به سلطنت رسيد، زيرا پسر كرمول حاضر به قبول سرپرستي كشور نشده بود و پارلمان مايل نبود به نظام پادشاهي مشروطه در انگلستان پايان دهد.

«اورويل رايت» يكي از دو سازنده نخستين هواپيما درگذشت

اورويل رايت Orville Wright يكي از دو برادري كه نخستين هواپيما را در كارگاه دوچرخه سازي خود در اهايو آمريكا ساخته بودند سي ام ژانويه 1948 در 76 سالگي درگذشت.
اورويل و برادرش ويلبر هواپيماي خود را 17 دسامبر 1903 در منطقه «كيتي هاك» واقع در ايالت كاروليناي شمالي آمريكا به پرواز در آورده و سپس دست به تكميل و پروازهاي طولاني تر زده بودند.