آذر، ماه آخر پاییز

باد آذر پیام آرد از بهمن،

انگار،

بس که سرد است.

باغ در هم فرو ریخته،

هر چه هر جاش در هم شکسته،

گسترایی‌ست از بهت و از سوک،

خامشای هراس آفرینی ز میدان بعد از نبرد است.

زان همه زنده بالنده سبزینه‌پوشان رویان و پویان،

هیچ بر جا نبینی مگر ریشه سختان.

دیگر اکنون به پایان رسیده ست

ترکتاز مغول وار پاییز

بر زادگان بهارینه ی برگ و بار درختان.

. 56 ......................
اسماعیل خویی