اخیراً تحقیقاتی در زمینه تأثیر مواد سمی محیطی بر باروری زوجین صورت گرفته است. ما هر روز بامقادیر زیادی از مواد شیمیایی در تماس هستیم. برای مثال غذاهایمان مملو از حشره كش ها یا مواد افزودنی، مواد شوینده، مواد آرایشی و داروهاست و حتی در هوایی كه تنفس می كنیم، نیز انواعی از آنچه ذكر شد، موجود است. اخیراً در تحقیقی بیان شد كه مواد شیمیایی خاصی در فرش و مبل های منزل زنانی كه نابارورند یا سابقه سقط های متعددی دارند، موجود است. البته امكان ندارد ما بتوانیم مواد شیمیایی را بطور كامل از زندگی مان حذف كنیم، ولی حداقل می توانیم تماس خود را با مواد شیمیایی كه مضر به نظرمی آیند، كاهش دهیم. بررسی ها حاكی از تأثیر شدید مواد سمی بر تخریب كروموزومها است. تخریب كروموزومی در جنین در حال تكثیر، موجب سقط جنین می شود و اگر جنین سقط نشود كودكی با نقص های كروموزومی مثل عارضه سندرم داون(1) متولد خواهد شد.
تغذیه درمانی و تغییر شیوه زندگی بر زوج های ناباروری كه پزشكان علت ناباروری آنها را غیر قابل توضیح و نامشخص بیان كرده اند، مؤثر است و به طور كلی 30 درصد زوج های نازا را در بر می گیرد.

بر اساس آمارهای موجود، 27 درصد خانم ها به علت عدم تخمك گذاری باردار نمی شوند كه این دسته نیز به تغذیه درمانی پاسخ می دهند. ولی در خانمهایی كه تنها راه باردار شدن آنها روش(2)ivf( روش استخراج و تلقیح تخمك و اسپرم و كاشت تخم در رحم ) است، تغییر شیوه زندگی و تغذیه درمانی بر ایجاد جنین بی فایده است .اگر ناباروری در مرد باشد ، او نیز می تواند با تغذیه درمانی چند قدمی به جلو بردارد.