مراسم بزرگداشت سيف الله داد با عنوان «از بهر داد» با پيام سيدمحمد خاتمي و سخنان احمد مسجد جامعي، سيدمحمد بهشتي، مسعود جعفري جوزاني، عليرضا رئيسيان، ابوالحسن داودي، منوچهر محمدي و امين تارخ برپا شد. در اين برنامه که عصر يکشنبه 10 آبان ماه به همت انجمن اسلامي دانشکده هنرهاي زيبا در تالار شهيد آويني برپا شد در ابتداي مراسم پيام سيدمحمد خاتمي قرائت شد. در ادامه اين مراسم که اجراي آن بر عهده علي معلم بود، احمد مسجد جامعي وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي دوران اصلاحات و عضو شوراي شهر تهران متن خود را در بزرگداشت سيف الله داد خواند؛ «سيف الله داد به برگزاري انتخابات بسيار اميدوار بود. با وجود درد جانکاهي که داشت سرحال و بانشاط به نظر مي رسيد. دانش و کوشش او در حوزه فرهنگ باعث شده بود دلبسته فرهنگ غيردولتي باشد و به چنين فرهنگي اميد ببندد. در نگاه او نه تنها فرهنگ با نگاه امنيتي نگريسته نمي شود و سياسي و سياست زده نيست، بلکه سياست هم فرهنگي است.» مسجد جامعي در بخش ديگري از اين متن نوشته است؛ «در عالم سياست بسيار مهم است که يک کشور در جهان با چه ويژگي شناخته مي شود و تلقي جهان از کشور ما کشوري با فرهنگ و داراي شعر است.» او در ادامه اين مطلب با ابراز تاسف از تهاجم همه جانبه صدا و سيما در عرصه تبليغاتي آورده است ؛ «سيف الله داد مي کوشيد خود را به رسانه تبديل کند، پيامک هاي هوشمندانه يي که براي دوستانش ارسال مي کرد هم اکنون توسط بسياري از اصحاب فرهنگ و هنر در قالب مجموعه يي گرد آوري شده است.» او در ادامه مطلب خود نوشته است؛ «سيف الله داد عدم آزادي را مشکل بزرگي در حوزه هنر و رشد جامعه مي دانست و در هيئت پژوهشگر تلاش مي کرد به حقيقت دست يابد و يکي از ويژگي هاي او اين بود که بر خودش بيش از ديگران سخت مي گرفت. آن چنان که براساس اطلاعاتي که از ناحيه آقاي نوربخش رئيس فقيد بانک مرکزي به دست آمده است او با سختگيري هاي فراواني که انجام داد بودجه بالايي را به صندوق دولت بازگرداند.»به گزارش ايسنا در ادامه اين برنامه سيدمحمد بهشتي نيز با قدرداني از دانشجويان به خاطر نمايش مدنيت و خوش سليقگي شان در برگزاري اين مراسم در سخناني گفت؛ «سيف الله داد خيلي شبيه سينماي ايران بود. او اصيل بود و همچون سينماي ايران قدم به قدم رشد کرد و از همان آغاز فعاليت خود متوجه بود که سينماي ايران پرچمدار فرهنگ ايران در عرصه بين المللي است. در شرايطي که عده يي معناي منافع ملي و اصالت و صداقت را نمي دانستند، منافع ملي براي «داد» بسيار مهم بود.» بهشتي ادامه داد؛ «در مقابل شخصيت هايي مانند او شاهد حضور افرادي هستيم که بهتر از نوکيسگي اصطلاح بهتري نمي توان براي آنان به کار برد. سيف الله داد همچون سينماي ايران هرگز از گذشته خود شرم نداشت و تنها نو کيسه ها هستند که از گذشته خود شرم دارند. داد نيازي نداشت به آنچه نيست تظاهر يا آنچه را هست پنهان کند و اين ويژگي تازه به دوران رسيده هاست که ناچار به تقلب و دروغگويي هستند.» سپس مسعود جعفري جوزاني ديگر سينماگر حاضر در اين برنامه در سخناني گفت؛ «تلاش مي کنم شبيه خود داد سخن بگويم که تلاش مي کرد ديکتاتور نباشد و در عين حال مسووليتش را انجام دهد.» او فيلم «بازمانده» سيف الله داد را يکي از بهترين و به ياد ماندني ترين آثار سينمايي ايران توصيف کرد؛ «کاش به او مسووليت اجرايي نمي دادند تا در عمر کوتاهش فيلم هاي بيشتري از اين گونه بسازد. اين فيلم بيش از همه شعارهاي خطرناکي که در دفاع از فلسطين سر داده مي شود اثرگذار است و کاري ترين گلوله يي است که نشسته است. به کساني که به عنوان ظلم ستيزي شعار مي دهند، مي گويم به جاي شعار گويي مانند داد دست به عمل بزنند و شهامت صداقت داشته باشند. او در فيلم خود نشان داد درخت ظلم نابود مي شود.» اين کارگردان با اشاره به مشکلات فراوان سينماي ايران در حوزه مديريت ادامه داد؛ «در اين سال ها ديده ايم مسوولان زيادي آمده و رفته اند، اما ميوه چنداني به بار نيامده زيرا يا وقت شان را صرف بحث با مقامات بالاتر کرده اند يا فرمانبردار بوده اند، اما داد هنرمندي بود که برخلاف عرف موجود با تزوير و ريا مقامي را نپذيرفت و براي مال اندوزي سمتي را انتخاب نکرد. در جايگاهي که قرار داشت تلاش کرد مسووليتش را تا حد ممکن به خوبي انجام دهد. سخنش مانند کردارش و کردارش مانند عقيده اش بود. خاطرش سبز، يادش گرامي و خدايش بيامرزد.» در ادامه برنامه فخر الدين انوار معاونت سينمايي وزارت ارشاد در دهه 60 و يکي از دوستان سيف الله داد نيز به عنوان ديگر سخنران چنين گفت؛ «سيف الله داد علاوه بر حضور در مقام معاونت سينمايي با راه اندازي دفاتر انجمن سينماي جوانان در تربيت نيروي انساني توانمند در کشور نقش بسيار مهمي داشت.» پيمان قاسم خاني يکي ديگر از سخنرانان مراسم بود. او از شيوه معلمي زنده ياد داد سخن گفت. پس از او عليرضا رئيسيان ديگر فيلمساز حاضر در سخناني ياد آور شد؛ «او در دوره دشواري در معاونت سينمايي سرگرم کار شد و بسيار تلاش کرد تا دريچه ها را باز کند. او صادقانه چنين کرد و براي اين کار برنامه هم داشت. برنامه اش اين بود که نقش دولت را کم کند، مميزي ها را بردارد و سينما را به سينماگران بسپارد، اما امروز کساني را مي بينيم که بعد از چهار سال هنوز برنامه ندارند، اما سيف الله داد از همان روز اول برنامه داشت.» سپس جواد طوسي منتقد سينما يکي از ويژگي هاي بارز سيف الله داد را پيروي از خرد جمعي دانست؛ «اين انديشه در آثار سينمايي و همين طور در شيوه مديريت او در معاونت سينمايي به خوبي پيدا بود و در رخداد هاي چند ماهه رياست جمهوري نيز حضور مستقيم و غيرمستقيم خود را نشان داد، چراکه او روحيه عافيت طلبي نداشت.» ابوالحسن داودي ديگر کارگردان سينما با تقدير از تلاش دانشجويان دانشگاه تهران در برگزاري اين مراسم گفت؛ «دست کم دو دوره در خانه سينما حضور داشتيم. شايد بارزترين وجه تمايز او با ديگر مديران اين بود که او دولت را شبيه صنف کرد، برخلاف برخي دوستان که کوشيدند صنف را شبيه دولت کنند. ضمن اينکه خود را به شدت به صنف متکي مي دانست و حتي در مسووليت دولتي ارتباطش را با صنف کاملاً حفظ کرد.» امين تارخ هم در سخناني به حسن انتخاب دانشجويان در برگزاري اين مراسم تبريک گفت و به بيان دو خاطره کوچک و تاثير گذار از داد پرداخت. منوچهر محمدي تهيه کننده سينما نيز به عنوان آخرين سخنران اين مراسم در سخنان کوتاهي به دوستي 30 ساله اش با سيف الله داد اشاره کرد. در پايان اين مراسم لوح يادبود و تصويري از زنده ياد سيف الله داد به همسر و پسر او ارائه شد.علي معلم که اجراي برنامه را بر عهده داشت در سخناني گفت؛ «آدم هايي مانند سيف الله داد بسيار کم تعدادند که خود اهل سينما باشند و با وجود سليقه خاصي که در کار هنري دارند به ديگر جنبه هاي وجودي شان اجازه رشد بدهند و ديگران را به خوبي تحمل کنند و به آنان اجازه کار بدهند.» او سيف الله داد را مسوولي با سعه صدر بسيار توصيف کرد که برخورد با او بسيار آسان بود. درحالي که به برخي از مسوولان نمي توان گفت بالاي چشم تان ابروست، چون حتماً بعداً تلافي و سنگ اندازي مي کنند.
