آزادی
آورده اند در روزگار قدیم مردی به عالم باقی شتافت . وقتی نامه اعمالش در ترازو نهادند . کفه ها برابر آمد و عقربه ترازو در وسط ایستاد .
یعنی که اعمال نیک و بد برابر شد و ماندند که چه باید کرد . ندا آمد او را به بهشت اعزام کنید به شرط آنکه هرچه دید از جهالت خلق الله و از حکمت الله حرفی نزند . و در نظم امور دخالت نکند .
مدتی گذشت تا روزی که دید : ارابه ای پر از بار در گل نشسته و صاحبش اسب را می زند با نواختن هر تازیانه اسب تکانی به خود میدهد و تغلا میکند قدمی فرا نهد اما ناتوان تر به جای اول باز میگردد و ارابه بیشتر در گل می نشیند .
مرد تاب نیآورد . نزدیک شد و گفت چرا حیوان را می زنی ؟ گفت برای آنکه از گل بیرون جهد .
گفت . اول تو خود پیاده شو و بار را نيز سبک کن . سپس ارابه را هل بده تا ازگل بیرون رود .
ندا آمد : این یک دخالت بی جا بود كه نوعی تشویش اذهان و شایعه پراکنی به حساب می آید . قرارما این نبود . این خطا را نادیده گرفتیم اما دیگر تکرار نشود .
بازهم مدتی گذشت و مرد سعی داشت چیزی نبیند و حرفی نزند . تا روزی که دید ماموران فردی جهنمی را که دوره محکومیت به سر آمده آورده در بهشت انداختند . در حالیکه با بدن سوخته و تاول زده از تشنگی له له می زند .
بهشتیان دور او جمع شده به زور بر او عسل می خورانند . این بار نیز کنجکاوی مرد تحریک شده تاب نیآورد . نزدیک شد و گفت او تشنه است . عسل ندهید که عطش می آورد . بهتر است آب بدهید .
ندا آمد این دومین دخالت بی جا بود که کردی و نوعی اقدام علیه امنیت است و محاربه با خدا . به اين ترتيب بود كه با دو خطای مکرر مرد را به جهنم بردند .
مدتی گذشت دوستان بهشتی براي ملاقات او به جهنم رفتند . اما او را شاد تر از همیشه یافتند . در شگفت شده علت پرسیدند . جواب داد آزادی در جهنم بهتر است از استبداد در بهشت .
آورده اند در روزگار قدیم مردی به عالم باقی شتافت . وقتی نامه اعمالش در ترازو نهادند . کفه ها برابر آمد و عقربه ترازو در وسط ایستاد .
یعنی که اعمال نیک و بد برابر شد و ماندند که چه باید کرد . ندا آمد او را به بهشت اعزام کنید به شرط آنکه هرچه دید از جهالت خلق الله و از حکمت الله حرفی نزند . و در نظم امور دخالت نکند .
مدتی گذشت تا روزی که دید : ارابه ای پر از بار در گل نشسته و صاحبش اسب را می زند با نواختن هر تازیانه اسب تکانی به خود میدهد و تغلا میکند قدمی فرا نهد اما ناتوان تر به جای اول باز میگردد و ارابه بیشتر در گل می نشیند .
مرد تاب نیآورد . نزدیک شد و گفت چرا حیوان را می زنی ؟ گفت برای آنکه از گل بیرون جهد .
گفت . اول تو خود پیاده شو و بار را نيز سبک کن . سپس ارابه را هل بده تا ازگل بیرون رود .
ندا آمد : این یک دخالت بی جا بود كه نوعی تشویش اذهان و شایعه پراکنی به حساب می آید . قرارما این نبود . این خطا را نادیده گرفتیم اما دیگر تکرار نشود .
بازهم مدتی گذشت و مرد سعی داشت چیزی نبیند و حرفی نزند . تا روزی که دید ماموران فردی جهنمی را که دوره محکومیت به سر آمده آورده در بهشت انداختند . در حالیکه با بدن سوخته و تاول زده از تشنگی له له می زند .
بهشتیان دور او جمع شده به زور بر او عسل می خورانند . این بار نیز کنجکاوی مرد تحریک شده تاب نیآورد . نزدیک شد و گفت او تشنه است . عسل ندهید که عطش می آورد . بهتر است آب بدهید .
ندا آمد این دومین دخالت بی جا بود که کردی و نوعی اقدام علیه امنیت است و محاربه با خدا . به اين ترتيب بود كه با دو خطای مکرر مرد را به جهنم بردند .
مدتی گذشت دوستان بهشتی براي ملاقات او به جهنم رفتند . اما او را شاد تر از همیشه یافتند . در شگفت شده علت پرسیدند . جواب داد آزادی در جهنم بهتر است از استبداد در بهشت .