پرواز را بخاطر بسپار (فروغ فرخزاد )

دلم گرفته است

دلم گرفته است

به ايوان مي روم و انگشتانم را

بر پوست كشيده شب مي كشم

چراغهاي رابطه تاريكند

چراغهاي رابطه تاريكند

كسي مرا به آفتاب

معرفي نخواهد كرد

كسي مرا به ميهماني گنجشكها نخواهد برد

پرواز را به خاطر بسپار

پرنده مردني است.

***

من از نهایت شب حرف میزنم
من از نهایت تاریکی
و از نهایت شب حرف میزنم
اگر به خانه ی من آمدی ای مهربان برای من یک چراغ بیاور
و یک دریچه که از آن
به ازدحام کوچه ی خوشبختی بنگرم..

صفايي ندارد ارسطو شدن / خوشا پر گشودن پرستو شدن

پرواز را به خاطر بسپار
پرنده مردني است.

چقدر اين عبارت رو شنيده بودم اما هنوز نمي دونستم كه از اشعار خانم فرخزاد هستش
متشكرم.