چقدر امشب اینجا سوت و کوره ..

امشب خیلی دلم هوای شعرای فروغو کرده بود "
انگار دیگه اقای مرادی ما رو دیگه قابل نمیدونن که از شعراشون بهمون یادگاری بدن ..
راستی لطفا اگه کسی شعر لیلای حسین منزوی رو داره برام بذاره اینجا " فکر کنم اسم دقیقش یه چیزی تو مایه های طابوت لیلا باشه " البته یه خورده طولانیه ها " ولی خیلی بهم لطف میکنین اگه دارین برام بنویسینش ..

با هر تو و من ، مايه هاي ما شدن نيست
هر رود را اهليت دريا شدن نيست
از قيس مجنون ساختن شرط است اگر نه
زن نيست انديشه ي ليلا شدن نيست
بايد سرشت باد جز غارت نباشد
تا سرنوشت باغ جز يغما شدن نيست
در هر درخت اينجا صليبي خفته ، اما
با هر جنين ، جانمايه عيسي شدن نيست
وقتي كه رودش زاد و كوهش پرورش داد
طفل هنر را چاره جز نيما شدن نيست
با ريشه ها در خاك ،‌ بي چشمي به افلاك
اين تاك ها را حسرت طوبي شدن نيست
آيا چه توفاني است آن بالا كه ديگر
با هر كه افتاد ، اشتياق پا شدن نيست
سيب و فريب ؟ آري بده . آدم نصيبش
از سفره ي حوا به جز اغوا شدن نيست
وقتي تو رويا روي اينان مي نشيني
آيينه ها را چاره جز زيبا شدن نيست
آنجا كه انشا از من ، املا از تو باشد
راهي براي شعر جز شيوا شدن نيست


سلام فائزه خانم
اميدوارم اشتباه نكرده باشم و منظور شما همين شعر بوده باشه :105:

وااااااااااای مرسی آقا فرهاد " فوق العاده بود؛ این شعرو نشنیده بودم؟ ولی خیلی قشنگ بود؛ اینم از حسین منزویه؟؟
اما متاسفانه نه " این اون نیست ؛ اون شعر انگار که داره یه ماجراییو تعریف میکنه ؛ شایدم ماجرای مردن لیلا"
ولی بازم ازتون تشکر میکنم