[You must be registered and logged in to see this image.]
خوب كه گوش كني صدا پاي بهار را مي‌شنوي، بهاري كه در دل خود سرزندگي و شادابي و سبز بودن را به هستي هديه مي‌دهد و تو گويي كه پس از يك ركود و سردي، جان ديگري در كالبد هستي دميده شده است.
و بهار بهترين فرصت براي مشاهده اين همه زيبايي‌هاست كه در سراسر ايران پهناور به نوعي جلوه‌نمايي كرده و مسافران و گردشگران را به سوي خود جلب مي‌كند. هر گوشه ايران را كه مي‌نگري با حجم انبوهي از آثار تاريخي، ديدني، طبيعت بكر و زيبا و ابنيه‌هاي منحصر به فرد مواجه مي‌شوي كه آذربايجان شرقي نيز از اين قاعده مستثني نيست. آذربايجان شرقي با داشتن 28 هتل، 63 مهمان پذير و آماده سازي 350 كلاس درس در تبريز و 254 كلاس در ساير شهرستان‌ها و داشتن بيش از يك هزار و 200 ابنيه تاريخي و باستاني ثبت شده در فهرست آثار ملي همه ساله در تعطيلات نوروزي پذيراي خيل عظيمي از گردشگران و مسافران از جاي‌جاي كشور بوده و با به رخ كشيدن اين همه زيبايي و تنوع جاذبه‌هاي طبيعي و گردشگري، آينده خوبي را براي بازديدكنندگان خود رقم مي‌زند.
مقبره الشعراي تبريز كه مدفن شاعران بلند آوازه اي چون خاقاني شرواني و محمد حسين شهريار و 400 اديب و فرهيخته ايران اسلامي‌است به تنهايي خيل انبوهي از گردشگران را به تبريز مي‌كشاند. در كنار آن وجود مسجد كبود (فيروزه اسلام) موزه قرآن و كتابت وموزه شهريار، ارگ تاريخي تبريز، عمارت شهرداري و عمارت ائل گلي، سايت موزه عصر آهن، موزه مشروطه و بسياري از ابنيه‌هاي ديگر به مهمانان نوروزي تبريز خوش آمد مي‌گويند.
تالاب قوري گل و مجموعه تفريحي و فرهنگي آن كه مامن بسياري از پرندگان مهاجر است، همچنين جوشش چشمه‌هاي آب گرم و معدني در شهرستان‌هاي بستان‌آباد و مرند، آبشار آسياب خرابه در جلفا، كاروانسراي كهن و قديمي پيام مرند، كليساي سنت استپانوس، گنبد سرخ مراغه، برج‌هاي مدور رصد خانه مراغه و... اين استان را به مجموعه‌اي از زيبايي‌ها و جذابيت‌ها تبديل كرده است.
اما اگر تصميم گرفتيد نوروز را در آذربايجان شرقي بگذرانيد حتما سري نيز به روستاي تاريخي كندوان بزنيد. روستاي كندوان در 50 كيلومتري جنوب غربي تبريز؛ يكي از روستاهاي دهستان سهند است كه در 18 كيلومتري جنوب اسكو، در دامنه سرسبز سلطان داغي واقع شده است. آنچه به كندوان هويت باستاني داده وجود 117 خانوار و منزل مسكوني در درون توده‌هاي مخروطي و هرمي‌شكل صخره‌اي است.
معماري صخره‌اي، حاكي از صحنه‌هاي مبارزه و جدال انسان با طبيعت و در خدمت گرفتن صخره‌هاي طبيعي است. در معماري معمولي، به وسيله مصالح ساختماني گچ، آهك و خشت، هيات اصلي بنا را به وجود مي‌آورند، در صورتي كه در معماري صخره‌اي فضاي مورد نظر در درون توده سنگ هويدا مي‌گردد و سنگ، مانند كالبدي، قشري مستحكم در اطراف اين فضا ايجاد مي‌كند.
آئين‌هاي نوروزي در آذربايجان شرقي
چرشنبه خاتون: نوروز در اين استان نيز با مراسم خاصي عجين است. صبح آخرين چهارشنبه سال مردم بر سر آب رفته و از روي آن مي‌پرند و مي‌خوانند: آتيل ماتيل چرشنبه (عاطل و باطل شود چهارشنبه/ ) بختيم آچيل چرشنبه (بختم بازشود چهارشنبه)
در روستاها معتقدند چهارشنبه آخر سال، «چرشنبه خاتون» است. به همين دليل زنان بالاي اجاق خوراك پزي با آرد شكل زني زيبا را مي‌كشند و زير آن يك آينه و شانه مي‌گذارند تا وقتي چهارشنبه خاتون آمد سرش را شانه بزند. چهارشنبه خاتون تاكيدي بر بارور شدن زمين در آخرين روزهاي اسفند است. در ميان مردم آذربايجان شرقي، هر يك از چهارشنبه‌ها نامي دارند.
شال‌اندازي: در آخرين چهارشنبه سال، پسران جوان يا نوجوان شالي برداشته و از سوراخ بالاي بام خانه (كه عمدتا براي تعويض هوا و خارج شدن دود تنور تعبيه شده) شال خود را پايين مي‌اندازند. صاحبخانه نيز به فراخور حال خود، مقداري آجيل، شيريني يا تخم مرغ در گوشه شال مي‌بندد تا پسر آن را بالا بكشد. چنانچه پسر، خواهان دختر خانواده باشد، شال را بالا نمي‌كشد. چنانچه خانواده دختر راضي باشد، نشانه‌اي از دختر را به شال مي‌بندند. رسم شال‌اندازي در بيشتر نقاط آذربايجان رايج بود و هنوز هم در بعضي از روستاها انجام مي‌شود.
خوب كه گوش كني صدا پاي بهار را مي‌شنوي، بهاري كه در دل خود سرزندگي و شادابي و سبز بودن را به هستي هديه مي‌دهد و تو گويي كه پس از يك ركود و سردي، جان ديگري در كالبد هستي دميده شده است.
و بهار بهترين فرصت براي مشاهده اين همه زيبايي‌هاست كه در سراسر ايران پهناور به نوعي جلوه‌نمايي كرده و مسافران و گردشگران را به سوي خود جلب مي‌كند. هر گوشه ايران را كه مي‌نگري با حجم انبوهي از آثار تاريخي، ديدني، طبيعت بكر و زيبا و ابنيه‌هاي منحصر به فرد مواجه مي‌شوي كه آذربايجان شرقي نيز از اين قاعده مستثني نيست. آذربايجان شرقي با داشتن 28 هتل، 63 مهمان پذير و آماده سازي 350 كلاس درس در تبريز و 254 كلاس در ساير شهرستان‌ها و داشتن بيش از يك هزار و 200 ابنيه تاريخي و باستاني ثبت شده در فهرست آثار ملي همه ساله در تعطيلات نوروزي پذيراي خيل عظيمي از گردشگران و مسافران از جاي‌جاي كشور بوده و با به رخ كشيدن اين همه زيبايي و تنوع جاذبه‌هاي طبيعي و گردشگري، آينده خوبي را براي بازديدكنندگان خود رقم مي‌زند.
مقبره الشعراي تبريز كه مدفن شاعران بلند آوازه اي چون خاقاني شرواني و محمد حسين شهريار و 400 اديب و فرهيخته ايران اسلامي‌است به تنهايي خيل انبوهي از گردشگران را به تبريز مي‌كشاند. در كنار آن وجود مسجد كبود (فيروزه اسلام) موزه قرآن و كتابت وموزه شهريار، ارگ تاريخي تبريز، عمارت شهرداري و عمارت ائل گلي، سايت موزه عصر آهن، موزه مشروطه و بسياري از ابنيه‌هاي ديگر به مهمانان نوروزي تبريز خوش آمد مي‌گويند.
تالاب قوري گل و مجموعه تفريحي و فرهنگي آن كه مامن بسياري از پرندگان مهاجر است، همچنين جوشش چشمه‌هاي آب گرم و معدني در شهرستان‌هاي بستان‌آباد و مرند، آبشار آسياب خرابه در جلفا، كاروانسراي كهن و قديمي پيام مرند، كليساي سنت استپانوس، گنبد سرخ مراغه، برج‌هاي مدور رصد خانه مراغه و... اين استان را به مجموعه‌اي از زيبايي‌ها و جذابيت‌ها تبديل كرده است.
اما اگر تصميم گرفتيد نوروز را در آذربايجان شرقي بگذرانيد حتما سري نيز به روستاي تاريخي كندوان بزنيد. روستاي كندوان در 50 كيلومتري جنوب غربي تبريز؛ يكي از روستاهاي دهستان سهند است كه در 18 كيلومتري جنوب اسكو، در دامنه سرسبز سلطان داغي واقع شده است. آنچه به كندوان هويت باستاني داده وجود 117 خانوار و منزل مسكوني در درون توده‌هاي مخروطي و هرمي‌شكل صخره‌اي است.
معماري صخره‌اي، حاكي از صحنه‌هاي مبارزه و جدال انسان با طبيعت و در خدمت گرفتن صخره‌هاي طبيعي است. در معماري معمولي، به وسيله مصالح ساختماني گچ، آهك و خشت، هيات اصلي بنا را به وجود مي‌آورند، در صورتي كه در معماري صخره‌اي فضاي مورد نظر در درون توده سنگ هويدا مي‌گردد و سنگ، مانند كالبدي، قشري مستحكم در اطراف اين فضا ايجاد مي‌كند.
آئين‌هاي نوروزي در آذربايجان شرقي
چرشنبه خاتون: نوروز در اين استان نيز با مراسم خاصي عجين است. صبح آخرين چهارشنبه سال مردم بر سر آب رفته و از روي آن مي‌پرند و مي‌خوانند: آتيل ماتيل چرشنبه (عاطل و باطل شود چهارشنبه/ ) بختيم آچيل چرشنبه (بختم بازشود چهارشنبه)
در روستاها معتقدند چهارشنبه آخر سال، «چرشنبه خاتون» است. به همين دليل زنان بالاي اجاق خوراك پزي با آرد شكل زني زيبا را مي‌كشند و زير آن يك آينه و شانه مي‌گذارند تا وقتي چهارشنبه خاتون آمد سرش را شانه بزند. چهارشنبه خاتون تاكيدي بر بارور شدن زمين در آخرين روزهاي اسفند است. در ميان مردم آذربايجان شرقي، هر يك از چهارشنبه‌ها نامي دارند.
شال‌اندازي: در آخرين چهارشنبه سال، پسران جوان يا نوجوان شالي برداشته و از سوراخ بالاي بام خانه (كه عمدتا براي تعويض هوا و خارج شدن دود تنور تعبيه شده) شال خود را پايين مي‌اندازند. صاحبخانه نيز به فراخور حال خود، مقداري آجيل، شيريني يا تخم مرغ در گوشه شال مي‌بندد تا پسر آن را بالا بكشد. چنانچه پسر، خواهان دختر خانواده باشد، شال را بالا نمي‌كشد. چنانچه خانواده دختر راضي باشد، نشانه‌اي از دختر را به شال مي‌بندند. رسم شال‌اندازي در بيشتر نقاط آذربايجان رايج بود و هنوز هم در بعضي از روستاها انجام مي‌شود.