عشق را با تو صدا خواهم کرد
خویش را در تو فنا خواهم کرد
خوب ماندن ز تو آموخته ام
خوب را خوب صدا خواهم کرد
تا شود نرم؛ تو را آهن دل
صبر در کوی وفا خواهم کرد
همه شب بر سر سجاده ی دل
به تو تا صبح دعا خواهم کرد
بی تو ای روح گریزان غزل
آتش از نی به نوا خواهم کرد
با تو ای فاتح اقلیم وجود
گذر از حادثه ها خواهم کرد
گر شوم در ره عشق تو فنا
سفر از خود به خدا خواهم کرد
(مردانی)
خویش را در تو فنا خواهم کرد
خوب ماندن ز تو آموخته ام
خوب را خوب صدا خواهم کرد
تا شود نرم؛ تو را آهن دل
صبر در کوی وفا خواهم کرد
همه شب بر سر سجاده ی دل
به تو تا صبح دعا خواهم کرد
بی تو ای روح گریزان غزل
آتش از نی به نوا خواهم کرد
با تو ای فاتح اقلیم وجود
گذر از حادثه ها خواهم کرد
گر شوم در ره عشق تو فنا
سفر از خود به خدا خواهم کرد
(مردانی)