در پاسخ به اين سؤال بايد موارد گوناگونى مورد نظر قرار گيرد، از جمله:
1. آنچه مربوط به حقوق افراد است بايد به روشنى بيان شود؛ مثلاً، قرآن در مسائل خانوادگى و حق مهريه، ريزترين مسائل زناشويى را با صراحت بيان كرده است.
2. آنچه نشر آن در جامعه سبب فتنه است، بيانش حرام است. بيان آمار و ارقام و بيان كسرىها و كمبودها كه سبب فتنه مىشود، حرام است. مثلاً بيان كمبود گندم در سيلوها؛ زيرا قبل از آمدن قحطى، يك قحطى كاذب ايجاد مىشود.
3. كتمان و تقيّه در مواردى ضرورى است؛ مثلاً اگر مادر موسى حقيقت را بيان مىكرد و به فرعون مىگفت: اين نوزاد، پسر من است، موسى كشته مىشد.
4. در مواردى بايد اخبار شنيده يا نوشته شده، به كارشناسان ارجاع داده شود و بعد از كارشناسى ابلاغ شود قرآن از كسانى كه تا خبرى در باره امنيت يا خوف مىشنوند و در جامعه منتشر مىكنند، انتقاد مىكند و مىفرمايد؛ بايد اخبار به افراد خبره ارجاع داده شود و پس از تحليل و كارشناسى اگر صلاح بود منتشر شود. در آيه 83 سوره نساء مىخوانيم: « و اذا جائهم امر من الامن او الخوف اذاعوا به و لو ردوه الى الرسول و الى اولى الامر منهم لعلمه الذين يستنبطونه منهم» و نبايد تنها با شنيدن و ديدن خبرى آن را باور كرد. بسيارند كسانى كه با شايعه و جوسازى مردم را به باورهاى باطل دعوت مىكنند.
5. البته گاهى كتمان حقيقت از هزار قتل بدتر است؛ مثلاً علماى يهود و مسيحى، پيامبر اسلام را همچون فرزندان خود مىشناختند؛ «يعرفونه كما يعرفون ابنائهم»( بقره، 146 ؛ انعام، 20.) ولى آن را كتمان مىكردند كه اين باعث شد صدها ميليون مسيحى و يهودى در طول تاريخ در راه خود بمانند.
1. آنچه مربوط به حقوق افراد است بايد به روشنى بيان شود؛ مثلاً، قرآن در مسائل خانوادگى و حق مهريه، ريزترين مسائل زناشويى را با صراحت بيان كرده است.
2. آنچه نشر آن در جامعه سبب فتنه است، بيانش حرام است. بيان آمار و ارقام و بيان كسرىها و كمبودها كه سبب فتنه مىشود، حرام است. مثلاً بيان كمبود گندم در سيلوها؛ زيرا قبل از آمدن قحطى، يك قحطى كاذب ايجاد مىشود.
3. كتمان و تقيّه در مواردى ضرورى است؛ مثلاً اگر مادر موسى حقيقت را بيان مىكرد و به فرعون مىگفت: اين نوزاد، پسر من است، موسى كشته مىشد.
4. در مواردى بايد اخبار شنيده يا نوشته شده، به كارشناسان ارجاع داده شود و بعد از كارشناسى ابلاغ شود قرآن از كسانى كه تا خبرى در باره امنيت يا خوف مىشنوند و در جامعه منتشر مىكنند، انتقاد مىكند و مىفرمايد؛ بايد اخبار به افراد خبره ارجاع داده شود و پس از تحليل و كارشناسى اگر صلاح بود منتشر شود. در آيه 83 سوره نساء مىخوانيم: « و اذا جائهم امر من الامن او الخوف اذاعوا به و لو ردوه الى الرسول و الى اولى الامر منهم لعلمه الذين يستنبطونه منهم» و نبايد تنها با شنيدن و ديدن خبرى آن را باور كرد. بسيارند كسانى كه با شايعه و جوسازى مردم را به باورهاى باطل دعوت مىكنند.
5. البته گاهى كتمان حقيقت از هزار قتل بدتر است؛ مثلاً علماى يهود و مسيحى، پيامبر اسلام را همچون فرزندان خود مىشناختند؛ «يعرفونه كما يعرفون ابنائهم»( بقره، 146 ؛ انعام، 20.) ولى آن را كتمان مىكردند كه اين باعث شد صدها ميليون مسيحى و يهودى در طول تاريخ در راه خود بمانند.