احمد شاملو

آنکه می گوید دوستت دارم :affraid:
خنیاگر غمگینی است
که آوازش را از دست داده است :silent:
ای کاش عشق را :shock:
زبان سخن بود. :cheers:

سلام
شعراي شاملو اكثرا اجتماعي و مربوط به دوران خودش مي شن اما اين شعر زيبا بود نشنيده بودم

انتخاب زیبا غزلی از رهی معیری به دوست داران شعر وسخن:



عــزم وداع نـمـود جـوانی بـروستای



در تیره شامی از بر خورشید طلعتی


طبع هوا دژم بد و چرخ از فراز ابر

همچون حباب در دل دریای ظلمتی

زن گفت با جوان که از این ابر فتنه زای


ترســم رســد بـه گلبــن حـسـن تـو آفــتـی


در ایـن شـب سیه که فـرو مـرده شمع ماه

ای مـه چـراغ کلـبـهء مـن بـاش سـاعـتــی


لیکن جوان ز جنبش طـوفان نداشـت باک

دریــادلان ز مــوج نــدارنــد دهــشــتــــی


بـرخاسـت تا برون بنهـد پــا ی ازان سرای



افراشــت قـامــتی کــه عیـان شـد قـیـامـتـی


برچهر یار دوخت به حسرت دو چشم خویش


چــون مـفـلـس گــرسـنـه به خـوان ضــیـافـتی


بـا یـک نـگـاه کــرد بــیــان شـــرح اشـتـیـاق

بــی آنــکه از زبــان بـکــشــد بـار مـــنــتـــی


چــون گوهری که غلطد بر صفحه ای ز سیم

غــلطان به سیمگون رخ وی اشـک حـسـرتـی


ز ان قــطــرهء سـرشـک فــرومـاند پـای مـرد


یــکــسـر ز دسـت رفـت گــرش بــود طـاقـتـی


آتــش فــتـاد دردلــش از آب چــشــم دوســــت

گــفــتــی مـیــان آتــش و آب اســت نــسـبــتـی


این طرفه بین که سیل خروشان در او نداشت

چـــندان اثــر کــه قــطرهء اشــک مــحــبــتــی