اولین شعر را که می گفتم ،
آسمان عاشقانه می بارید ،
چشمه ی خیس و آبی مهتاب ،
تا طلوع ترانه می بارید ،
اولین شعر را که می گفتم ،
یک کبوتر دوباره پر می زد،
یک سبد یاس و یک سبد رویا،
از دل شب دوباره سر می زد ،
اولین شعر را که می گفتم ،
چشمه های سپیده می جوشید ،
آسمان بعد حس بارانی ،
جرعه ای عشق ناب می نوشید .
آسمان عاشقانه می بارید ،
چشمه ی خیس و آبی مهتاب ،
تا طلوع ترانه می بارید ،
اولین شعر را که می گفتم ،
یک کبوتر دوباره پر می زد،
یک سبد یاس و یک سبد رویا،
از دل شب دوباره سر می زد ،
اولین شعر را که می گفتم ،
چشمه های سپیده می جوشید ،
آسمان بعد حس بارانی ،
جرعه ای عشق ناب می نوشید .