آسمون خیلی نزدیک تر از اون چیزیه که ما حس می‌کنیم ولی ستاره‌ها و ماه دورتر از اونی که ما باور داریم

گاهی وقتا آسمون رو دست نیافتنی فرض می‌کنیم در حالی که وقتی برجها رو می‌سازیم و بالاترین نقطه اون رو واسه ایستادن امتحان می‌کنیم جزیی از آسمونی می‌شیم که زمانی برامون دور بود و رسیدن بهش یه آرزوی سخت ...

و گاهی فکر می‌کنیم ماه و ستاره‌ها اونقدر به ما نزدیک هستن که با دراز کردن دستهامون می‌تونیم لمس کنیمشون ولی غافل از اینکه هیچ وقت به این راحتی نمی‌تونیم بدستشون بیاریم.

شده حکایت غریب ما آدما بعضی هامون مثل آسمون و بعضی‌های دیگمون مثل ماه و ستاره‌ها هستیم ولی به هر شکلی که باشیم بی همتا و یکتا هستیم حتی با خیلی از خصلتهای مشابهی که می‌تونیم داشته باشیم ...