نظر سعدی درباره مولانا

روزی اتابک ابی بکر بن سعد زنگی از سعدی می‌پرسید: «بهترین و عالی‌ترین غزل زبان فارسی کدام است؟»، سعدی در جواب این غزل مولانا را می خواند


هر نفس آواز عشق می‌رسد از چپ و راست
ما به فلک می‌رويم عزم تماشا که راست
ما به فلک بوده‌ايم يار ملک بوده‌ايم
باز همان جا رويم جمله که آن شهر ماست
خود ز فلک برتريم وز ملک افزونتريم
زين دو چرا نگذريم منزل ما کبرياست
گوهر پاک از کجا عالم خاک از کجا
بر چه فرود آمديت بار کنيد اين چه جاست
بخت جوان يار ما دادن جان کار ما
قافله سالار ما فخر جهان مصطفاست
از مه او مه شکافت ديدن او برنتافت
ماه چنان بخت يافت او که کمينه گداست
بوی خوش اين نسيم از شکن زلف اوست
شعشعه اين خيال زان رخ چون والضحاست
در دل ما درنگر هر دم شق قمر
کز نظر آن نظر چشم تو آن سو چراست
خلق چو مرغابيان زاده ز دريای جان
کی کند اين جا مقام مرغ کز آن بحر خاست
بلک به دريا دريم جمله در او حاضريم
ور نه ز دريای دل موج پياپی چراست
آمد موج الست کشتی قالب ببست
باز چو کشتی شکست نوبت وصل و لقاست

سلام داداش رضا
خوبید؟
یه سوال ؟ پس چرا بعضی از علما حضرت مولانا را کافر می دانند ؟البته این موضوع را شنیده ام
گویا دلیلش وحدت روح است که در اسلام کفر است
ممنونم از شما داداش رضا
واقعا آهنگ و شور شعرهای حضرت مولانا در تصوف به نظر بنده بی مثاله

سلام احمد جان خوبی عزیزم
حضرت مولانا
معتقد بودند که تمام ادیان الهی با هم برابرند
که از نظر ما مسلمانان اسلام برترین دین است
این نظریه باعث شده که شایعاتی در زمان خود مولانا در مورد او از زبان کینه توزان شیوع پیدا کند

ای آنک تو ما را ز همه کون گزیده/ بگذاشته ما را تو و در خود نگریده
تو شرم نداری که تو را آینه مائیم؟/تو آینه ی ناقص کژ شکل خریده
ای بی خبر از خویش که از عکس دل تو / بر عارض جانها گل و گلزار دمیده