برخي از كارشناسان معتقدند كه وزنه برداران به نقطه اشباع اين رشته ورزشي رسيده‌اند، اما اين سوال همچنان باقي است كه انسان حداكثر چند كيلوگرم وزنه را مي‌تواند بلند كند؟
به گزارش سرويس «علمي» خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اندي بولتون انگليسي با بلند كردن وزن ٥/٤٥٧ كيلوگرمي از زمين تا ران‌هاي خود، ركورد بلند كردن سنگين‌ترين وزنه را به نام خود ثبت كرد.
به گفته دان واتن، يك مربي در دانشگاه ايالتي يانگ استون در اوهايو، بولتون و وزنه برداراني شبيه به وي حدود پنج تا شش برابر قوي‌تر از يك مرد معمولي هستند.
يك فرد عادي به سختي مي‌تواند وزنه ٤٥ كيلوگرمي را تا بالاي سر خود ببرد.
تد اشرودر، محقق دانشگاه كاليفرنياي جنوبي در گفت‌وگويي با مجله نيوساينسيت اظهار داشت: وزنه برداران امروزي شامل آنهايي كه از استروئيدها استفاده مي‌كنند، تقريبا نزديك به آخرين حد توان انساني هستند و اين ماهيچه‌ها هستند كه حد نهايي را تعيين مي‌كنند.
انسان قادر به بلند كردن هر وزنه‌اي نيست چون رشته‌هاي ماهيچه‌اي - غالبا رشته‌هاي نزديك به تاندون‌ها - پاره مي‌شوند .
به همين ترتيب قدرت كنترل ماهيچه‌هاست كه توان و مزيت استثنايي كنترل وزنه‌هاي سنگين را به وزنه‌برداران بزرگ مي‌دهد.
محققان مي‌گويند: بدن به طور طبيعي مكانيسم‌هاي بازدارنده‌اي دارد كه مانع از آسيب رسيدن به بدن در تلاش براي بلند كردن وزن سنگين مي‌شوند و وزنه برداران ياد مي‌گيرند كه چطور بر اين سيگنال‌هاي مكانيسمي غلبه كرده و قابليت ماهيچه‌هاي را در اين رشته بالا ببرند. به علاوه، ژنتيك هم در اين زمينه نقش مهمي ايفا مي‌كند.
به گزارش سرويس «علمي» خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اندي بولتون انگليسي با بلند كردن وزن ٥/٤٥٧ كيلوگرمي از زمين تا ران‌هاي خود، ركورد بلند كردن سنگين‌ترين وزنه را به نام خود ثبت كرد.
به گفته دان واتن، يك مربي در دانشگاه ايالتي يانگ استون در اوهايو، بولتون و وزنه برداراني شبيه به وي حدود پنج تا شش برابر قوي‌تر از يك مرد معمولي هستند.
يك فرد عادي به سختي مي‌تواند وزنه ٤٥ كيلوگرمي را تا بالاي سر خود ببرد.
تد اشرودر، محقق دانشگاه كاليفرنياي جنوبي در گفت‌وگويي با مجله نيوساينسيت اظهار داشت: وزنه برداران امروزي شامل آنهايي كه از استروئيدها استفاده مي‌كنند، تقريبا نزديك به آخرين حد توان انساني هستند و اين ماهيچه‌ها هستند كه حد نهايي را تعيين مي‌كنند.
انسان قادر به بلند كردن هر وزنه‌اي نيست چون رشته‌هاي ماهيچه‌اي - غالبا رشته‌هاي نزديك به تاندون‌ها - پاره مي‌شوند .
به همين ترتيب قدرت كنترل ماهيچه‌هاست كه توان و مزيت استثنايي كنترل وزنه‌هاي سنگين را به وزنه‌برداران بزرگ مي‌دهد.
محققان مي‌گويند: بدن به طور طبيعي مكانيسم‌هاي بازدارنده‌اي دارد كه مانع از آسيب رسيدن به بدن در تلاش براي بلند كردن وزن سنگين مي‌شوند و وزنه برداران ياد مي‌گيرند كه چطور بر اين سيگنال‌هاي مكانيسمي غلبه كرده و قابليت ماهيچه‌هاي را در اين رشته بالا ببرند. به علاوه، ژنتيك هم در اين زمينه نقش مهمي ايفا مي‌كند.
