مردم سالاري

«مطالبات اصلي مردم در خانه ملت» عنوان سرمقاله روزنامه مردم سالاري به قلم كوروش شرفشاهي است كه در آن مي‌خوانيد:
116 نماينده از احمدي نژاد خواستند که جلوي واردات بي رويه را بگيرد. 110 نماينده خواهان ايمني پرواز و ناوگان هوايي کشور شدند. 197 نماينده از سخنان احمدي نژاد درسازمان ملل تقدير کردند و البته از اين دست امضاها فراوان است اما يک نکته قابل تامل است و آن، تعداد پايين امضاها در مباحثي که مربوط به مطالبات مردمي مي شود به عنوان مثال تنها 110 نماينده نگران ايمني پرواز هواپيماها هستند و تنها 116 نماينده مردم مشکلا ت ناشي از واردات بي رويه را قبول داشته و ازتعطيلي کارخانجات و بي کاري کشاورزان و کارگران خبر دارند در حالي که 197 نماينده از سخنان احمدي نژاد از اجلا س اخير قدرداني کرده اند اجلا سي که حضور ايران در سطح رئيس جمهور بنابر تاکيد نماينده اصولگراي عضو کميسيون امنيت ملي لازم نبود و يکي ديگر از نمايندگان آن را در حد وزراي امور خارجه دانسته و رفتن احمدي نژاد را لازم نمي دانست!

پرونده برنج‌هاي آلوده که از طريق مبادي قانوني وارد کشور شده و بنابر تاکيد کميسيون بهداشت و کشاورزي مجلس براي سلا مت مردم و اشتغال کشاورزان زيان دارد از سوي کميسيون حقوقي مجلس به دستگاه قضايي ارسال شده است.

پرونده بحران صنايع و کارخانجات که در اثر واردات بي رويه، روي ميز مسوولان قرار دارد تعيين تکليف شده و در حال حاضر صنايع نساجي، لوازم خانگي، کفش، چرم و صدها شغل ديگر در مرز بحران قرار دارد. کارگران اين صنايع اخراج مي شوند و کارخانجات عظيم اين صنايع به مغازه و منزل مسکوني تبديل مي شود.


جمهوري اسلامي

«تاوان دنباله‌روي از آمريكا» عنوان سرمقاله روزنامه جمهوري اسلامي است كه در آن مي‌خوانيد:
انتخابات مجلس ا نگليس، بحران سياسي بي‌سابقه‌اي را براي اين كشور به همراه آورده است. بااعلام نتايج نهائي انتخابات مشخص گرديده كه حزب حاكم كارگر شكست سختي را متحمل گرديده و فقط 258 كرسي را تصاحب نموده است. حزب محافظه‌كار در وضعيت نسبتا بهتري قرار گرفته و 306 كرسي را تصاحب كرده ولي با اين حال قادر به تشكيل كابينه به صورت مستقل نيست چرا كه براي اين كار بايد 326 كرسي را در اختيار داشته باشد.

حزب ليبرال دمكرات هم 57 كرسي را در ا ختيار گرفته و از موقعيت حساسي برخوردار شده است و حتما بايد در كابينه ائتلافي مورد توجه قرار بگيرد. ايزنيهاي سياسي براي تدارك مقدمات ائتلاف به شدت در جريان است و اخبار كمي در اين باره منتشر مي‌شود. با اينهمه ديويد كامرون" رهبر حزب محافظه‌كار رسما از "نيك كلگ" رهبر حزب ليبرال دمكرات براي ائتلاف دعوت به عمل آورده ا شتركا به تشكيل دولت اقدام نمايند. مطابق روال قانوني، از وضعيت فعلي تحت عنوان "مجلس معلق" نام برده مي‌شود و "گوردون براون" نخست وزير كنوني هم مي‌‌تواند شانس خود را امتحان كند و براي تشكيل ائتلاف با ديگران مشورت و هماهنگي نمايد. صرفنظر از اينكه چه كسي نخست وزير شود يا كدام احزاب بتوانند به ائتلاف برسند، نكات مهمتري وجود دارند كه تحت‌الشعاع مذاكرات سياسي در لندن قرار نمي‌گيرند.


ابتكار

«کنکاشي در باب حجاب؛اجبار يا مدارا؟» عنوان سرمقاله روزنامه ابتكار به قلم دكتر امير امامت است كه در آن مي‌خوانيد:
حجاب همواره به عنوان يکي از مهمترين نمادهاي اجتماعي مطرح بوده است.بر خلاف عده‌اي که منشاء حجاب را در اسلام مي‌دانند، پيدايش ( و نه تکميل ) آن هم از لحاظ جغرافيايي و هم از نظر آئيني به اسلام باز نمي‌گردد.دستورات حجاب هم در متون مقدس عهد عتيق آمده و هم بنابر اشاره ويل دورانت در ايران باستان نيز حجاب حتي از نوع چادر وجود داشته است.سابقه ايرانيان در اين زمينه به گونه‌اي بوده که ويل دورانت ايرانيان را عامل پراکنده شدن حجاب در جهان مي‌داند.
منشاء حجاب در هر دين و فرهنگي که باشد امروزه مسئله براي حال جامعه ايراني شده است.مهمترين مسئله حجاب در ايران امروز لزوم اجباري بودن و يا آزاد بودن آن در جامعه است.قشر غير مذهبي قطعا به عدم لزوم اجباري بودن حجاب معتقد است ولي اين نوشتار برآن است که حجاب را از نظر اجباري بودن و از منظر يک فرد مذهبي، غير سکولار و معتقد به حجاب مورد کنکاش قرار دهد.

احکام فردي و اجتماعي
اينکه حجاب طبق نص صريح قرآن در سوره نور(آيه 31) و سوره احزاب ( آيه 55 و 59 ) بر تمامي مومنان واجب است حقيقتي غير قابل انکار است.از اين نظر حجاب را مي‌توان حکمي صريح از احکام اسلامي دانست.احکام اسلامي را از يک نظر مي‌توان به دو دسته احکام فردي و احکام اجتماعي تقسيم نمود.


رسالت

«درباره پرچالش ترين واگذاري» عنوان سرمقاله روزنامه رسالت به قلم محمد كاظم انبارلويي است كه در آن مي‌خوانيد:
خبرگزاري فارس در گفتگو با مدير عامل سازمان خصوصي سازي اعلام کرد: «با اعلام برداشت172 ميليارد تومان بابت معامله بلوک 30 درصدي فولاد خوزستان از سوي مدير مالي سازمان خصوصي سازي، حساب سازمان خصوصي سازي رفع مسدوديت شد و غائله بزرگترين و پرچالش ترين واگذاري شرکت‌هاي اصل44 خاتمه يافت.» بنابر اطلاع رساني انجام شده يک دعواي172 ميليارد توماني در واگذاري30 درصد سهام شرکت دولتي فولاد خوزستان با حکم دادگاه فيصله يافته است. موضوع دعواي فوق يکي از مسائل مبتلا به واگذاري‌هايي است که در آن مرز بين قانون و قانون شکني مخدوش مي شود.

خبرگزاري فارس در گفتگو با مدير عامل سازمان خصوصي سازي اعلام کرد: «با اعلام برداشت172 ميليارد تومان بابت معامله بلوک30 درصدي فولاد خوزستان از سوي مدير مالي سازمان خصوصي سازي، حساب سازمان خصوصي سازي رفع مسدوديت شد و غائله بزرگترين و پرچالش ترين واگذاري شرکت‌هاي اصل44 خاتمه يافت.»
بنابر اطلاع رساني انجام شده يک دعواي172 ميليارد توماني در واگذاري30 درصد سهام شرکت دولتي فولاد خوزستان با حکم دادگاه فيصله يافته است. موضوع دعواي فوق يکي از مسائل مبتلا به واگذاري‌هايي است که در آن مرز بين قانون و قانون شکني مخدوش مي شود.


تهران امروز

«حركت زيگزاگي در سياست‌هاي ارزي» عنوان سرمقاله روزنامه تهران امروز به قلم محسن بهرامي ارض اقدس است كه در آن مي‌خوانيد:
تغيير مداوم سياست‌هاي ارزي كشور ناشي از نبود برنامه منسجم و نداشتن مانيفست مشخص در اقتصاد كشور است. زماني كه دولت يك استراتژي تدوين شده و منسجم استدلالي براي سياست‌هاي اقتصادي ندارد، براي هر رخداد، برحسب اقتضا تصميم‌گيري مي‌كند. با اين شيوه تصميمات متناقض و مترادف اتخاذ مي‌شود و در پي آن اقداماتي با همين مشخصات انجام مي‌شود كه آثار يكديگر را خنثي مي‌سازند. سياست حذف دلار از سبد ارزي كشور نيز از جمله اين سياست‌هاست. طي چند سال گذشته بارها بر حذف دلار از سبد ارزي كشور و همچنين از معاملات تجاري، از سوي مقامات دولتي تاكيد شده است. در مقطعي اين سياست با جديت دنبال شد. بر اين اساس بخشي از دارايي‌هاي ارزي كشور از دلار به يورو و بخشي هم به طلا تبديل شد.

از سوي ديگر دولت با اين استدلال كه مي‌خواهيم در كشور ذخاير ارزي را به يورو تبديل كنيم و معاملات تجاري را نيز با اين سياست دنبال كنيم، شرايطي را فراهم آورد تا واردكنندگان در كشور براي گشايش اعتبار مجبور شوند يورو خريداري كنند در حالي كه بايد از كشور مبدا اجناس مورد نظر خود را به دلار خريداري مي‌كردند. اين موضوع نيز مشكلات زيادي را براي فعالان اقتصادي به‌وجود آورده و زيان‌هاي فراواني را براي آنان به بار آورد.
فعالان اقتصادي براي استفاده از سهم اختصاص داده شده از صندوق ذخيره ارزي به بخش‌خصوصي با مشكلات زيادي براي بازپرداخت يورو مواجه شدند. تغيير نرخ برابري يورو در برابر دلار گرفتاري‌هاي زيادي را براي بازرگانان به‌وجود آورد.


كيهان

«نياز يا امتياز ...؟!» عنوان يادداشت روز روزنامه كيهان به قلم حسين شريعتمداري است كه در آن مي‌خوانيد:
اخبار و گزارش‌هاي كم و بيش منتشر شده و برخي شواهد پيراموني اجلاس نيويورك از توطئه بزرگ و خطرناكي حكايت مي كند كه آمريكا و متحدانش عليه جهان اسلام تدارك ديده اند. اين توطئه در صورت تحقق- كه بعيد به نظر مي رسد- به رسميت شناختن موجوديت رژيم صهيونيستي و تشكيل يك دولت فلسطيني در حوزه جغرافيايي محدود و كم دامنه غزه و كرانه باختري را در پي خواهد داشت آن هم تحت قيموميت كامل اسرائيل! توضيح آن كه؛ دستور كار اجلاس بين المللي نيويورك كه از 11 ارديبهشت ماه جاري- اول مي 2010- آغاز شده و تا روز جمعه 7خرداد- 28 مي- ادامه خواهد يافت، بازنگري در معاهده عدم اشاعه تسليحات هسته اي- NPT- است. اين اجلاس هر 5 سال يك بار با حضور كشورهاي عضو معاهده و شماري از كشورهاي ديگر تشكيل مي شود و در آن، آخرين تحولات هسته اي جهان و نيز تغيير و اصلاح برخي از مفاد NPT مورد بحث و بررسي قرار مي گيرد.

اولين اجلاس بازنگري در سال 1995 يعني 25 سال بعد از امضاي معاهده تشكيل شد. معاهده NPT كه در آغاز براي آن اعتبار 25 ساله در نظر گرفته شده بود در اجلاس 1995 به يك معاهده دائمي تبديل شد- سال 1374- و جمهوري اسلامي ايران نيز عضويت دائمي خود در اين معاهده را پذيرفت و از آن پس اگرچه اجلاس بازنگري هر 5 سال يكبار برگزار شده ولي در هيچيك از آنها تغييرات و اصلاحات جدي و قابل توجهي در مفاد NPT صورت نپذيرفته است.


آرمان

«عمل به جاي وعده» عنوان سرمقاله روزنامه آرمان به قلم مجيد نصير پور است كه در آن می خوانید:
حداقل توقع اين است که قبل از دادن هر وعده‌اي به مردم محاسبات لازم را انجام دهيم و اين وعده‌ها از پايه علمي برخوردار باشد،زيرا مردم بعد از دادن اين وعده‌ها سطح مطالباتشان افزايش مي‌يابد و انتظار دارند که به وعده‌هايي که داده شده عمل شود. بايد با مدنظر قرار دادن ظرفيت‌ها و امکانات به مردم وعده داد زيرکار از ايجاد فضايي تبليغاتي گذشته و بايد تمام تلاش‌ها را به کار گرفت تا کشور در مسير توسعه قرار گيرد نه اينکه با طرح شعارهاي آرماني، کشور را از قرار گرفتن در مسير پيشرفت بازدارد.

دراين زمينه دولت بايد در مسير تحقق برنامه پنج ساله و سند چشم انداز حرکت کند و در اين راستا استراتژي ميان مدت را به کار گيرد زيرا بر طبق اين سند قرار است ايران قدرت اول منطقه شود و رشد اقتصادي کشور به هشت در صد بالغ شود در حالي که امروز رشد اقتصاد کمتر از سه درصد است.اگر قوانين مورد توجه قرار نگيرد کشور از اهداف سند چشم انداز دور مي‌شود. بخصوص اينکه مقام معظم رهبري بر ضرورت قانونمندي دولت تاکيد کردند.

بنابراين دولت بايد تمام تلاش خود را به کار گيرد تا به اين هدف نايل شود و اين مهم با مدنظر قرار دادن واقعيات اجتماعي به‌دست مي‌آيد. کشور در شرايط موجود محتاج ارائه راهکاري براي حل معضلات بيکاري و تعطيلي صنايع و افزايش طلاق و... است. بنابراين بايد در اين زمينه تلاش نمود تا کشور به اهداف سند چشم‌انداز نايل شود.


دنياي اقتصاد

«هدفمندسازي يارانه‌هاي انرژي و تغيير مصرف دهك‌ها» عنوان سرمقاله روزنامه دنياي اقتصاد به قلم مهران دبيرسپهري است كه در ان مي‌خوانيد:
قرار است در آينده‌اي نزديك اولين مرحله از طرح هدفمند شدن يارانه‌ها اجرا شود؛ اما نكته‌اي كه كمتر به آن توجه شده اين است كه تغيير سطح مصرف كالا و خدمات در دهك‌هاي درآمدي با اجراي طرح مزبور چگونه خواهد بود؟
براي پاسخ به اين پرسش، بسته به نحوه اجرا يا عدم اجرا‌، چهار حالت ذيل قابل وقوع است:
فرض اول: حفظ وضع موجود؛ يعني يارانه‌ها حذف نشود
فرض دوم: يارانه‌ها حذف شود؛ ولي درآمد حاصل از آن، نه خرج شود و نه توزيع؛ زيرا خرج آن نيز نوعي توزيع مجدد است.

فرض سوم: يارانه‌ها حذف شود و درآمد حاصل از آن به طور مساوي بين تمام دهك‌ها توزيع شود.
فرض چهارم: يارانه‌ها حذف شود و درآمد حاصل از آن به طور نامساوي بين دهك‌ها توزيع شود.
در بررسي موارد فوق ابتدا بايد گفت با حذف يارانه‌ها و برگشت درآمد حاصل از آن به مردم، علي‌الاصول قرار نيست سطح درآمد ملي در كشور تغيير كند. بنابراين ميزان كل كالا و خدمات مصرف شده در مجموع، تغييري نخواهد كرد (البته در فرض دوم، موضوع كمي‌ متفاوت است)، ولي نسبت‌ها تغيير مي‌كند؛ يعني مصرف انرژي كاهش و مصرف كالاهاي ديگر افزايش خواهد يافت. ما در اينجا به دنبال بررسي نحوه تغيير مصرف دهك‌هاي مختلف با توجه به عدم تغيير مصرف‌كل هستيم.


جهان صنعت

«به خون جگر» عنوان سرمقاله روزنامه جهان صنعت است كه در آن مي‌خوانيد:
رييس کل ديروز در همايش تهديدات صادرات و واردات ضمن بيان مطالب بسياري گفت که تا يک‌سال پس از اجراي طرح هدفمندي يارانه‌ها قيمت‌ها افزايش خواهد يافت و پس از سپري شدن اين مدت، کاهش قيمت‌ها را خواهيم داشت.
در حاشيه فرمايشات رييس کل عرض کنم اينجانب يک‌بار گذرم به لونا پارک افتاد. آنجا بازي‌هاي مهيجي دارد. نام بعضي‌هايشان رودخانه‌وحشي، موج‌خروشان و سفينه است.
نمي‌دانم سوار کدامشان شدم فقط مي‌دانم به طرفه`‌العيني با سرعت از زمين کنده شدم. يکهو ديدم در 15- 10 متري زمين هستم در آن ارتفاع دور خودم چرخي زدم، وارو شدم. پاهايم بالا رفت. سرم رو به پايين بود و همان جوري هم يک چرخ ديگر زدم. حالم داشت به هم مي خورد. داد مي‌زدم با اين همه در همان حال به خودم اميدواري مي‌دادم که اين لحظات تمام مي‌شود. آخر سر هم تمام شد و پاي من به زمين رسيد اما بعد از آن ديگر طرف بازي‌هايي از آن دست نرفتم، هرچند که مي‌دانم بالاخره تمام مي‌شود.


پول

«معماي دلار» عنوان سرمقاله روزنامه پول به قلم مهرداد خدير است كه در ان مي‌خوانيد:
در حالي که نرخ دلار در بازارهاي غيررسمي تهران به مرز 1030 تومان نزديک شده است، رييس کل بانک مرکزي مي‌گويد:«بانک مرکزي در مقابل افزايش قيمت ارز ايستادگي نمي‌کند.» آقاي بهمني روز قبل‌تر از تداوم «سياست مديريت ارز شناور» خبر داده بود؛ به اين معني که بانک مرکزي کف و سقفي را براي نرخ ارز در نظر مي‌گيرد و تنها در صورتي مداخله مي‌کند که يا از آن حداقل پايين‌تر برود يا از آن بيشترينه، بالاتر اما اجازه مي‌دهد در اين فاصله «نوسان» داشته باشد. رييس کل بانک مرکزي البته نگفته است سقف مجاز براي نرخ ارز‌هاي رايج به ويژه دلار و يورو کدام است. واقعيت اين است که نرخ دلار گرفتار يک پارادوکس (تناقض) شده است.
از يک سو اگر دولت بخواهد همچون سال‌هاي گذشته نرخ آن را به صورت مصنوعي و دستوري ثابت، پايين يا کم‌نوسان نگاه دارد، قطعا به زيان صادرکننده ايراني است و تراز بازرگاني را هم دچار کسري تا مرز 30ميليارد دلار مي‌کند؛ به‌گونه‌اي که دولت ناچار خواهد بود از ذخاير بانک مرکزي يا از حساب ذخيره ارزي برداشت کند و هر دو کار پايه پولي را بالا مي‌برد و بر نرخ تورم تاثير منفي مي‌گذارد. از جانب ديگر اگر نرخ دلار بالا برود به خاطر اتکا و به بيان روشن‌تر اعتياد به واردات ناشي از درآمدهاي نفتي، کالاهاي وارداتي گران‌ تمام مي‌شود و همين اتفاق در صورت هدفمندي يارانه‌ها تورم مضاعفي در پي خواهد آورد.


آفرینش

«بازار ايران درخدمت رشد چين» عنوان سرمقاله امروز روزنامه آفرینش است که در آن می خوانید:
واردات و صادرات دو بنيان و ساختار تشکيل دهنده تجارت خارجي هراقتصادي با اقتصادهاي ديگر است که بستگي به نوع رابطه موجود بين اين دو متغير رابطه آن اقتصاد با اقتصاد ديگري تعريف مي شود و معيار اصلي و مهمي براي تشخيص توان و قدرت اقتصاد ملي يک کشور در رقابت با اقتصاد خارجي است در اين بين وجود تراز مثبت در تجارت خارجي يک کشور يعني برتري داشتن صادرات آن کشور بر واردات نشان دهنده توان بالاي اقتصادي و رشد اقتصاد ملي است و در مقابل اين روند زماني که تراز تجارت خارجي منفي مي گردد و واردات به اقتصاد ملي کشوري همانند ايران بر صادرات آن پيشي مي گيرد ناتواني آن اقتصاد و وجود مشکلات و چالش‌ها در راه رقابت با اقتصادهاي خارجي را نمايانگر مي سازد.

در اين راستا کشور ما ايران نيز داراي تراز منفي تجاري و واردات گسترده در مقابل صادرات ناچيز غير نفتي است اما آنچه جالب توجه تر مي نمايد افزايش وابستگي اقتصاد ملي به اقتصادي نظير چين از جهت رابطه بيش از اندازه تجاري اقتصادي متنوع و گسترده ده‌ها ميليارد دلاري با آن کشور است. با نگاهي به روابط اقتصادي و تجاري دو کشور يعني چين و ايران در مي يابيم که در چند سال گذشته هم زمان با رشد اقتصادي بالاي چين و افزايش توليد ناخالص ملي، درامد سرانه و افزايش صادرات آن کشور، ايران به عنوان يکي از بازارهاي هدف صادراتي در جنوب غربي آسيا توسط مقامات چيني انتخاب شده است در اين راه آنان با استفاده از ظرفيت‌هاي ديپلماتيک و سياسي موجود بين دو کشور توانسته اند حجم زيادي از بازار داخلي ايران را به تصرف خود در آورند بطوري که امروزه بازار داخلي ايران انباشته از انواع و اقسام کالاهاي چيني مي باشد کالاهايي که بسياري از آنها با توجه به پايين بودن هزينه ساخت و نرخ تمام شده کالا عملا باعث ورشکستگي بسياري از کارخانجات داخلي مي گردد.