سابقه استفاده از تمیز کننده‌ها و شوینده‌های دندان به دوران باستان برمی‌گردد. یونانیها، رومیها، یهودیان و بودائیها از جمله اقوام اولیه‌ای هستند که قوانین مذهبی برای تشریح چگونگی تمیز کردن دندان، از جمله بوسیله چوبهای جویدنی و اسفنج را وضع کردند.
تا کمی پیش از میلاد مسیح، اجزای تشکیل دهنده تمیز کننده‌های دندان، شامل عسل، مواد معطر، مواد معدنی و مواد دیگر بودند. مدتی هم برای رفع سیاهی دندان خود از گچ یا ساقه سرو یا کاج استفاده می کردند. استفاده از نمک نیز از دورانهای بسیار دور در کشورهای چین، یونان و روم متداول بود و بعدها در ایران توسط ابوعلی سینا توصیه شد. برای شنیدن و دانلود صوت مورد نظر به سایت رادیو اینترنتی ایران صدا به این آدرس مراجعه نمایید.

[You must be registered and logged in to see this link.]