توجه شما را قبل از هرچیز به این نیمچه شعر جلب می کنم :
کلنگ از آسمان افتاد و نشکست من از بوی دل آویز تو مستم
حالا که شعر را با هم خواندیم ، دستی به سرو روش میاریم و پیرایشش می کنیم . این نوع پیرایش ها کار همه کس نیست و اگر چه پیرایش بر وزن ویرایش هست ، اما کلی با هم توفیر دارند. حالا ! اولا" کلنگ چطور از آسمان میافته ؟! بعدش از آسمان چندم میافته ، این کلنگ کذایی خودمونو میگم که داریم ذکر خیرشو می کنیم و نه هر کلنگ دیگه ! باز هم بعدش ، آیا این کلنگ از جنس همون کلنگ های خوشبختیه که عاقبت به خیر شدند و وزیر- وزرا و کله گنده ها با باند و روبانای صورتی و شوخ و شنگ و گل زده و قشنگ و مشنگ کمی که بازور و نفس نفس بالا میرند و آهسته به زمین از پیش نرم شده فرود میاند و باعث ثبت اثر کلنگ کاری شده در طول تاریخ میشند ؛ یا کلنگ واقعیه که از جایی در کهکشانها برای اینکه توی یه سر آدم بیکار و بدبخت بخوره ، افتاده پایین ؟! چون که از قدیما گفتن هرچی سنگه مال پای لنگه !! و اما آسمان ؟! آیا اخیرا" دانشمندان موفق به تاسیس کارخانه کلنگ زنی های بمثل هذا ( یعنی همین طور که ذکرش رفت !) در یکی از اقمار مریخ شدند و یه وقتی - بی وقتی - از دست کارگر خواب آلوده ای در رفته و راه زمین رو در پیش گرفته و بر سر همون آدم بیکار بخت برگشته خورده ؟! چرا نشکست ؟! این هم از عجایب خلقته که کلنگ از آسمان پایین بیافته ، اما نشکنه !
حالا از آخر به اول میایم : من کی ام که از بوی دلاویز تو مستم و تو کی هستی که منو مجاب کردی از بوی دلاویزت مست بشم ؟! اصلا" اینا چه ربطی به هم دارند ؟! رابطه ی کلنگ و آسمان بر می گرده به همون رابطه ی معکوس علم و ثروت خودمون که اگه هرچی علمت بالاتر بره ، فقیرتر میشی و اگه هرچی علمت پایین تر بیاد ، یهو پولت از پارو بالاتر میره !! اما رابطه ی مستی من و دلاویزی تورو نمی دونم و اصلا" نمی دونم که این من و تو در اینجا چه صیغه ایه دیگه ، حل این قضیه دست کرام الکاتبینه و بس !
کلنگ از آسمان افتاد و نشکست من از بوی دل آویز تو مستم
حالا که شعر را با هم خواندیم ، دستی به سرو روش میاریم و پیرایشش می کنیم . این نوع پیرایش ها کار همه کس نیست و اگر چه پیرایش بر وزن ویرایش هست ، اما کلی با هم توفیر دارند. حالا ! اولا" کلنگ چطور از آسمان میافته ؟! بعدش از آسمان چندم میافته ، این کلنگ کذایی خودمونو میگم که داریم ذکر خیرشو می کنیم و نه هر کلنگ دیگه ! باز هم بعدش ، آیا این کلنگ از جنس همون کلنگ های خوشبختیه که عاقبت به خیر شدند و وزیر- وزرا و کله گنده ها با باند و روبانای صورتی و شوخ و شنگ و گل زده و قشنگ و مشنگ کمی که بازور و نفس نفس بالا میرند و آهسته به زمین از پیش نرم شده فرود میاند و باعث ثبت اثر کلنگ کاری شده در طول تاریخ میشند ؛ یا کلنگ واقعیه که از جایی در کهکشانها برای اینکه توی یه سر آدم بیکار و بدبخت بخوره ، افتاده پایین ؟! چون که از قدیما گفتن هرچی سنگه مال پای لنگه !! و اما آسمان ؟! آیا اخیرا" دانشمندان موفق به تاسیس کارخانه کلنگ زنی های بمثل هذا ( یعنی همین طور که ذکرش رفت !) در یکی از اقمار مریخ شدند و یه وقتی - بی وقتی - از دست کارگر خواب آلوده ای در رفته و راه زمین رو در پیش گرفته و بر سر همون آدم بیکار بخت برگشته خورده ؟! چرا نشکست ؟! این هم از عجایب خلقته که کلنگ از آسمان پایین بیافته ، اما نشکنه !
حالا از آخر به اول میایم : من کی ام که از بوی دلاویز تو مستم و تو کی هستی که منو مجاب کردی از بوی دلاویزت مست بشم ؟! اصلا" اینا چه ربطی به هم دارند ؟! رابطه ی کلنگ و آسمان بر می گرده به همون رابطه ی معکوس علم و ثروت خودمون که اگه هرچی علمت بالاتر بره ، فقیرتر میشی و اگه هرچی علمت پایین تر بیاد ، یهو پولت از پارو بالاتر میره !! اما رابطه ی مستی من و دلاویزی تورو نمی دونم و اصلا" نمی دونم که این من و تو در اینجا چه صیغه ایه دیگه ، حل این قضیه دست کرام الکاتبینه و بس !
