[You must be registered and logged in to see this image.]
سنجد يكي از سينهاي سفره هفتسين و داراي خواص درماني و تغذيهاي بيشمار است. بهترين اثر سنجد رفع كمبود ويتامين C در بدن بوده و خوردن آن انسان را از ابتلا به امراض عفوني حفظ مينمايد. سنجد دو نوع كوچك و بزرگ دارد كه بزرگتر آن داراي پوستي نازك و مغزي آرديتر است و به نام «سنجد آردي» موسوم است.
بهترين سنجدها بزرگترين و شيرينترين آنهاست. اين ميوه با آن كه كمي گس است، ولي عدهاي به خوردن آن علاقه داشته و با آرد آن قاووت درست ميكنند. طبيعت سنجد سرد و خشك بوده و از لحاظ غذايي كمكالري است.
مقدار خوراك ميوه آن 50 دانه ميباشد و از گل آن عرقي تهيه ميكنند كه از اين عرق علاوه بر خواص قابل توجه، براي تقويت و بلند كردن موي سر زنان استفاده ميگردد كه به صورت خوراكي و ضمادي كاربرد دارد.
اين ميوه منبع سرشار ويتامينC و E و رنگدانه كاروتن است كه همگي خاصيت آنتياكسيداني قوي دارند. تركيبات فلاونوئيدي و اسيدهاي چرب موجود در سنجد نظير اسيدلينولئيك و لينولنيك و همچنين سيتوسترولهاي آن خاصيت ضدالتهابي دارند.
سنجد مثل زالزالك و ازگيل ضداسهال و قابض است و داراي مقدار زيادي ويتامينK ميباشد. مصرف آن در درمان اسهال خوني با منشاء آميبي و دفع كرم بسيار توصيه ميشود و تحقيقات انجام شده، نشان داده مصرف ميوه و پودر هسته سنجد در درمان التهابهاي حاد و مزمن موثر است و برخي مطالعات حاكي از آن است كه سنجد خاصيت تبزدايي دارد.
اين ميوه با افزايش آستانه احساس درد، خاصيت ضددرد خود را اعمال ميكند.
فلاونوئيدهاي موجود در سنجد به شل كردن عضلات كمك ميكنند از اينرو، مصرف سنجد براي افرادي كه از دردهاي عضلاني و مفصلي رنج ميبرند، ميتواند مفيد باشد.
سنجد از نظر املاح غني بوده، كليهها را گرم ميكند و ادرار را زياد كرده و مانع نرمي استخوان ميشود.
سنجد بادشكن و مقوي قلب بوده و ضد يرقان و استسقاء ميباشد و سردرد را تسكين ميدهد.
بوييدن گل سنجد براي اشخاص فلج و لقوهاي مفيد است و چنانچه برگ آن را روي دمل بگذاريد باعث رسيدن آن شده، چرك را از بين ميبرد و زخم آن را التيام ميدهد. اگر برگ تازه آن در دسترس نباشد از برگ خشك شده آن هم ميتوان استفاده كرد.
ريشه درخت سنجد را اگر قطع كنند شيره زيادي از آن خارج ميشود كه در قديم براي معطر كردن و شستشوي البسه و بدن بسيار كاربرد داشته است.
توجه: سنجد براي اشخاصي كه معده خشك داشته يا دچار يبوست هستند، مضر است. همچنين كساني كه مشكل سوءهاضمه دارند بايد در خوردن آن احتياط كنند.
سنجد يكي از سينهاي سفره هفتسين و داراي خواص درماني و تغذيهاي بيشمار است. بهترين اثر سنجد رفع كمبود ويتامين C در بدن بوده و خوردن آن انسان را از ابتلا به امراض عفوني حفظ مينمايد. سنجد دو نوع كوچك و بزرگ دارد كه بزرگتر آن داراي پوستي نازك و مغزي آرديتر است و به نام «سنجد آردي» موسوم است.
بهترين سنجدها بزرگترين و شيرينترين آنهاست. اين ميوه با آن كه كمي گس است، ولي عدهاي به خوردن آن علاقه داشته و با آرد آن قاووت درست ميكنند. طبيعت سنجد سرد و خشك بوده و از لحاظ غذايي كمكالري است.
مقدار خوراك ميوه آن 50 دانه ميباشد و از گل آن عرقي تهيه ميكنند كه از اين عرق علاوه بر خواص قابل توجه، براي تقويت و بلند كردن موي سر زنان استفاده ميگردد كه به صورت خوراكي و ضمادي كاربرد دارد.
اين ميوه منبع سرشار ويتامينC و E و رنگدانه كاروتن است كه همگي خاصيت آنتياكسيداني قوي دارند. تركيبات فلاونوئيدي و اسيدهاي چرب موجود در سنجد نظير اسيدلينولئيك و لينولنيك و همچنين سيتوسترولهاي آن خاصيت ضدالتهابي دارند.
سنجد مثل زالزالك و ازگيل ضداسهال و قابض است و داراي مقدار زيادي ويتامينK ميباشد. مصرف آن در درمان اسهال خوني با منشاء آميبي و دفع كرم بسيار توصيه ميشود و تحقيقات انجام شده، نشان داده مصرف ميوه و پودر هسته سنجد در درمان التهابهاي حاد و مزمن موثر است و برخي مطالعات حاكي از آن است كه سنجد خاصيت تبزدايي دارد.
اين ميوه با افزايش آستانه احساس درد، خاصيت ضددرد خود را اعمال ميكند.
فلاونوئيدهاي موجود در سنجد به شل كردن عضلات كمك ميكنند از اينرو، مصرف سنجد براي افرادي كه از دردهاي عضلاني و مفصلي رنج ميبرند، ميتواند مفيد باشد.
سنجد از نظر املاح غني بوده، كليهها را گرم ميكند و ادرار را زياد كرده و مانع نرمي استخوان ميشود.
سنجد بادشكن و مقوي قلب بوده و ضد يرقان و استسقاء ميباشد و سردرد را تسكين ميدهد.
بوييدن گل سنجد براي اشخاص فلج و لقوهاي مفيد است و چنانچه برگ آن را روي دمل بگذاريد باعث رسيدن آن شده، چرك را از بين ميبرد و زخم آن را التيام ميدهد. اگر برگ تازه آن در دسترس نباشد از برگ خشك شده آن هم ميتوان استفاده كرد.
ريشه درخت سنجد را اگر قطع كنند شيره زيادي از آن خارج ميشود كه در قديم براي معطر كردن و شستشوي البسه و بدن بسيار كاربرد داشته است.
توجه: سنجد براي اشخاصي كه معده خشك داشته يا دچار يبوست هستند، مضر است. همچنين كساني كه مشكل سوءهاضمه دارند بايد در خوردن آن احتياط كنند.